Geriye Dönmek !

Bir ilişki bittiğinde başa dönmek neden bukadar zordur acaba  ?

Neden hep kaldığımız yerden başlamak isteriz ki sanki ?

İlişkiler kendi filmimizin karelerini oluşturuyor . Her kare bir olay ve bir bütün hayatımızda aslında. Yaşananlar film şeridi gibi dizildiğinde birbirinden bağımsız gibi dursa da bazen bir anda bağlanıveriyor. Ve yaşananlar hep birlikte değer kazanıyor hayatımızda. Zaman geçtikçe işliyor bedenimize ve yüreğimize.

Bazen ilişkiler bittiğinde unutmak isteriz, silmek isteriz her şeyi yaşananları, duyguları, fotoğrafları… Ancak hiç de kolay değildir. Belki de mümkün olmadığı için silemeyiz çünkü yaşananlar bizim hayatımızı oluşturur ve biz olmamızı sağlarlar. Evet bazen sinema filmlerinde olduğu gibi keseriz olayları yeni olaylarla birleştirirken montajlarız birbirine ama ne yazık ki tam olarak silmek mümkün olmaz hiçbir zaman.

İlişkiler bittiğinde yaşananlar ne kadar derinse o kadar büyük olur geçişler.

İlişkiler bittiğinde her şeyi silmek istesekte yaşananları unutup sıfırdan bir ilişkiye başlayabilirmiyiz acaba ? Bence bu imkansız. Çünkü yaşananlar içimize işler ve çıkarıp atamayız. Her defasında kaldığı yerden devam etmek isteriz. Eskiden gittiğimiz yerlere gitmek

, aynı oyunları oynamak, aynı şekilde sevilmek, ya da aynı şekilde sevmek hatta daha da ileri gittiysek aynı şekilde sevişmek . . . Hep kaldığı yerden devam etsin isteriz, bitmemiş gibi olsun devam etsin. Yani kişiler değişse de yaşananların hep bir bütün olmasını isteriz. Düşünsenize bir dizi çekiyorsunuz ve tam istediğiniz bölümleri çekiyorsunuz ama oyuncular değişti diye dizide eskiden çektiğiniz kısımları çıkarıp atmanız gerek atabilir misiniz ? Yada belki atar mısınız ? diye sormalıydım. Sanırım atmazdınız onun yerine karakterleri başka olaylar ile ayırıp geride kalanları dizinin bir parçası yapardınız. Zaten dizilerde yapılan bu değil mi ? Dizi daha heyecanlı olsun ya da birileri gidiyor diye oyuncular ölüyor, gidiyor ve yerine yenileri geliyor. Bir aşk bitiyor ama giderken arkadakileri ölümsüz yapıp gidiyor. Yerine yeni biri girdiğinde her şey kaldığı yerden devam ediyor. . .

İşte hayatımızda böyle bir şey. Sürekli bir şeyler yaşıyoruz ve güzellikleri hiçbir zaman silemiyoruz. Hep silmek istesek de kaybetme korkusu ile ya da belki de bir daha elde edememek korkusu ile yapamıyoruz. Oysa ki silmek yerine geride bıraksak, hayatımıza renk katan güzel bölümler olarak bıraksak bu kadar zor olmayacak alışmak. Alışmak diyorum çünkü unutmuyoruz unutmak silmek demek oysa alışmak hatırlayıp mutlu olmak.

Şu an ne yapmalıyız diye düşünürsek sanırım oturup hayatımızın şu ana kadar olan kısmını inceleyip güzel bölümlerini seçmeli, geriye kalanları rafa kaldırmalı yumuşak geçişlerle ilk sezonu belki de ikinci sezonu bitirmeliyiz.

Hayatımız kaç sezon olur bilmem ama sonunda bizim filmimiz oluşacak. Kim izleyecek o da belli olmasa da belki bir yerlerde ödül bile alır.

Kim bilebilir ki !

“Hayat uzun metraj bir film gibi kimi zaman mutluluk kimi zaman hüzün dolu… “

Hüseyin YILDIZ

27.03.2010